Co z Kartą Praw Rodzin?

Radni miejscy z Rypina podczas październikowej sesji przyjęli Samorządową Kartę Praw Rodzin. Dopiero od niedawna uchwała zaczęła budzić kontrowersje.

O Samorządowej Karcie Rodzin pisaliśmy jeszcze w grudniu. Już wówczas budziła pewne obawy wśród mieszkańców. Niedawno, za sprawą jednego z dzienników, temat powrócił jak bumerang. Czym właściwie jest ta karta? Czy ma coś wspólnego z miastami zwanymi „strefami wolnymi od LGBT”?

Po kolei. Bodaj największym zarzutem wobec tego dokumentu jest fakt, iż powstał m. in. przy udziale fundacji Ordo Iuris, która znana jest z postulatów zaostrzenia prawa aborcyjnego i krytyki ruchów LGBT. Pomysłodawcy Samorządowej Karty Rodzin jednak twierdzą, iż w żadnym wypadku nie ma mowy o stosowaniu jakiejkolwiek formy marginalizacji.

Jak czytamy w dokumencie: „rodzina jest fundamentem ładu społecznego i podstawową wspólnotą społeczną, która stanowi optymalne środowisko rozwoju człowieka. Jest niezbędnym oparciem dla wszystkich swoich członków, szczególnie najmłodszych i najstarszych. Żadna zbiorowość nie jest w stanie realizować dobra wspólnego bez udziału rodzin. To od ich dobrego funkcjonowania zależy nasza przyszłość.”

Samorządowa Karta Praw Rodzin wskazuje także, że w szkołach „muszą być przestrzegane ustawowe prawa rodziców, w tym w szczególności wymóg respektowania kompetencji rady rodziców do uchwalenia programu profilaktyczno-wychowawczego oraz na podjęcie współpracy z organizacjami pozarządowymi i wymóg każdorazowego uzyskania zgody rodzica na udział dziecka w zajęciach nieobowiązkowych.”

– Rypin zawsze był miastem tolerancyjnym, miastem pogranicza kultur, dlatego też z niepokojem obserwujemy ostatnie doniesienia prasowe i prowokacyjne komentarze w mediach społecznościowych dotyczące Samorządowej Karty Praw Rodzin. Jest to uchwała intencyjna, w żaden sposób nie dyskryminuje, nie szkaluje środowisk LGBT – tłumaczy przewodniczący rady miasta Sławomir Malinowski. – Karta ma przede wszystkim wspierać rodziców i dzieci w procesie wychowawczym, a nie dyskryminować kogokolwiek. To swoisty „kodeks dobrych praktyk”, daje możliwość weryfikacji organizacji zewnętrznych, działających na terenie szkoły oraz materiałów pomocniczych używanych podczas prowadzonych zajęć wykraczających poza podstawę programową.

(red)