Nowości w rypińskiej książnicy

Przez niemal cały listopad Miejsko-Powiatowa Biblioteka Publiczna była zamknięta dla czytelników w związku z obostrzeniami pandemicznymi, ale pracownicy cały czas mają ręce pełne roboty. Dotarły do nich jeszcze pachnące drukiem nowości, więc je katalogują, opisują, foliują okładki.

Literatura polska

Wśród nowych pozycji, które wzbogaciły księgozbiór znalazł się „Czuły narrator” Olgi Tokarczuk będący zbiorem dwunastu wykładów i esejów, w tym jej szeroko komentowane przemówienie noblowskie. Ta opowieść o współczesnym świecie i własnej twórczości Tokarczuk pomoże czytelnikowi uporządkować myśli i odpowiedzieć na ważne pytania w czasach, gdy świat stanął na głowie.

„Przez” Zośki Papużanki, jednej z ciekawszych polskich pisarek średniego pokolenia jest opowieścią o bezimiennym trzydziestosześcioletnim mężczyźnie, który wynajmuje mieszkanie po to by obserwować i fotografować swoją pięć lat wcześnie porzuconą żonę. Jaki jest tego sens? Czy to tęsknota, miłość, pamięć o tym co było? Powieść uświadamia, że pozornie nic nieznaczące gesty, przedmioty czy zdarzenia tak naprawdę wpływają na relacje z drugim człowiekiem i często je niszczą.

„Czerń i purpura” Wojciecha Dutki to oparta na faktach powieść o dwojgu ludziach i koszmarze Auschwitz. Młoda kobieta znalazła się w pierwszym kobiecym transporcie do Oświęcimia. Chce za wszelką cenę przeżyć piekło niemieckiego obozu zagłady. Los daje jej szansę: ma zaśpiewać na urodzinach młodego esesmana, który na jej oczach z zimną krwią zamordował bezbronnego więźnia.

Kolejną pozycją z czasów zagłady jest „Dziennik Reni Spiegel. Życie młodej dziewczyny w cieniu Holocaustu”. Odnalezione po 70 latach w jednej z nowojorskich skrytek bankowych zapiski młodej polskiej Żydówki stały się prawdziwą sensacją. Dziewczynka zaczęła prowadzić dziennik jako piętnastolatka. Mieszkała wtedy z młodszą siostrą Arianą u dziadków w Przemyślu. Opisywała wojenną codzienność, pełną dramatycznych zdarzeń - ucieczkę przed nalotami bombowymi, znikanie kolejnych żydowskich rodzin czy tworzenie getta. Jej zapiski przywołują tęsknotę za matką, od której obie siostry zostały odseparowane. Renia pisze też o pierwszej miłości do Zygmunta Schwarzera, przytacza zabawne i błahe historie, wyraża zachwyt przyrodą. Nastoletnie egzaltacje mieszają się ciągle z grozą śmierci, natchnione wiersze z opisami dramatycznej, wojennej rzeczywistości. Autorka dziennika została zastrzelona w 1942 roku przez niemieckiego żołnierza. Miała wówczas niespełna 18 lat.

Również podczas II wojny światowej toczy się akcja fabularyzowanej biografii Iny Benity, jednej z najpopularniejszych aktorek dwudziestolecia międzywojennego.

„Tajemnica Iny” Cezarego Harasimowicza. To historia pięknej kobiety, która podczas wojny współpracowała ze Związkiem Walki Zbrojnej Armii Krajowej, rozpracowując okupanta i współpracujących z nim polskich aktorów. Za romans z Austriakiem Ottonem Haverem została uwięziona na Pawiaku, gdzie 7 kwietnia urodziła syna, którego ojcem był Niemiec Hans Georg Pasch, pomagający Polakom i Żydom. Po Powstaniu Warszawskim słuch o niej zaginął, dopiero po latach okazało się, że mieszka w Stanach Zjednoczonych. Benita zmarła 9 września 1984 roku w Mechanicsburgu na raka płuc.

Literatura obca

„Moja znikająca połowa” amerykańskiej pisarki Brit Bennett jest opowieścią o życiu bliźniaczek Stelli I Desiree, które nie potoczyło się tak, jak planowały. Wychowane w ubogiej afroamerykańskiej rodzinie uciekają w świat, z nadzieją na lepszą przyszłość. Desiree wciąż należy do czarnej społeczności, a Stella zrywa kontakt z rodziną i potajemnie wychodzi za białego mężczyznę, który nic nie wie o jej przeszłości. Po latach kłamstw losy sióstr splotą się na nowo, gdy niespodziewanie skrzyżują się drogi ich córek.

„Trzy kobiety” amerykańskiej pisarki i dziennikarki Lisy Taddeo są opowieścią o życiu tytułowych trzech kobiet, które wiele w życiu doświadczyły. Taddeo poświęciła 8 lat na poznanie Maggie, Sloane i Liny (imiona zmieniona). Rozmawiała i korespondowała z nimi, przeprowadzała wywiady z ich bliskimi. W dwóch przypadkach przeprowadziła się nawet do miast, w których mieszkały. Wszystko po to, by jak najwiarygodniej pokazać ich historie, niejednokrotnie bardzo trudne doświadczenia, po to, by ukazać prawdę o ich pożądaniu. Czy jej się to udało? Odpowiedź na to pytanie każdy znajdzie po przeczytaniu książki.

„10 minut i 38 sekund na tym dziwnym świecie” Elif Shafak, tureckiej pisarki urodzonej we Francji to historia oparta na wspomnieniach głównej bohaterki Leili, która nie żyje. Po zatrzymaniu akcji serca jej umysł pracuje na najwyższych obrotach przynosząc kolejne retrospekcje z minionego życia. Obrazy pozornie wyrwane z kontekstu łączą się w zmysłową opowieść o życiu w świecie, w którym wielu ludziom nadal odbiera się prawo do bycia sobą. Autorka porusza takie tematy, jak przemoc wobec kobiet i dzieci, patriarchat, indoktrynacja religijna. Dotyka też dyskryminacji osób nieheteronormatywnych.

W następnym wydaniu “Cry” napiszemy więcej o powieściach sensacyjnych I kryminalnych, których sporo znalazło się wśród nabytków Miejsko-Powiatowej Biblioteki Publicznej w Rypinie.

Tekst i fot. (jd)