Dzieje się w Muzeum Ziemi Dobrzyńskiej

Jedną z dziedzin jaką zajmuje się Muzeum Ziemi Dobrzyńskiej, są wykopaliska archeologiczne w Starorypinie Prywatnym, prowadzone pod kierunkiem Jadwigi Lewandowskiej.

Obecnie kontynuowane jest przedsięwzięcie „Badania ratownicze średniowiecznego cmentarzyska w miejscowości Starorypin Prywatny, województwo kujawsko-pomorskie. Rozpoznanie-ochrona-ocalenie”. Prace rozpoczęły się 9 sierpnia. W tym celu do na stanowisko archeologiczne przyjechał zespół specjalistów różnych dziedzin: archeologów, antropologów fizycznych, historyków, przyrodników. Badania rypińskiego muzeum dofinansowane są ze środków Kujawsko-Pomorskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w Toruniu. Prace wspierane są również przez Urząd Miasta Rypina, Gminę Rypin i Biogazownię w Starorypinie Prywatnym.

Wydobyte przedmioty, niejednokrotnie bardzo cenne, trzeba odpowiednio zabezpieczyć. Na tę działalność placówka pozyskała środki z Ministerstwa Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu pochodzące z Funduszu Promocji Kultury. Dzięki nim jest realizowane zadanie „Stary Rypin. Wczesnośredniowieczna perła międzyrzecza Wisły, Drwęcy i Skrwy” polegające na utrzymaniu w dobrym stanie wydobytych zabytków, w tym szklanych paciorków i ich fragmentów. Zajął się tym specjalista w tej dziedzinie Maciej Nowak.

– Jest to dość skomplikowany proces. Na większości obiektów występuje tzw. choroba szkła. Ze względu na nieodwracalne zmiany i pogorszenie struktury wyrobów ze szkła zabytki podzielono na dwie grupy: względnie dobrze zachowane oraz zachowane źle, a wręcz określane mianem destruktów. W przypadku obiektów lepiej zachowanych w pierwszej kolejności poddawane są oczyszczeniu z nawarstwień glebowych, z zastosowaniem wody destylowanej. Następnie prowadzone są kąpiele w etanolu celem odwodnienia. Usuwanie nawarstwień wspomagane jest miękkimi pędzlami oraz szczotkami o bardzo delikatnym i elastycznym włosiu, aby uniknąć uszkodzenia powierzchni porowatego i bardzo kruchego szkła. Finalnie obiekty pokrywane są roztworem polimeru winylobutyralu w stężeniu 3%. Całości prac towarzyszy dokumentacja fotograficzna mikro- i makroskopowa oraz pomiarowa i opisowa – relacjonuje proces zabezpieczania zabytków ze szkła Muzeum Ziemi Dobrzyńskiej.

W następnym wydaniu „CRY” zamieścimy szerszą relację z wykopalisk archeologicznych w Starorypinie Prywatnym.

Tekst i fot. (jd)